Chiang Mai, Bangkok en eilandhoppen

Beste familie en vrienden,

Zoals u wellicht weet lopen de verslagen een beetje achter... Daarom maken wij nu een kleine inhaalslag in Thailand om weer up-to-date te komen. We zijn op 5 februari in Chiang Mai aangekomen, waar wij 3 nachten hebben gezeten. Op 8 februari zijn we doorgegaan naar Bangkok waar we een paar wilde dagen hebben beleefd. En sinds de 11e doen we een beetje eilandhoppen in het zuiden. Allereerst duikerswalhalla Ko Tao voor twee dagen, vervolgens de full moon party op Ko Phan Gan en inmiddels zitten we op (ook al een party-eiland) Ko Phi Phi.

Op 5 februari reisden we een volle dag richting Chiang Mai. Toevalligerwijs bevond zich op dat moment ook een telg uit de beroemde familie van den Ende in Chiang Mai. Het was niet die 'ouderwetse chippendale' die in Rotterdam Noord onder mij woonachtig is, maar zijn tweelingzus Lien. Volgens Matthijs is het met Lien altijd lachen, gieren, brullen, dus voor 1 avondje eten wilden we best even afspreken. Lien was voor drie weken op vakantie in Thailand en had al wat duiktripjes erop zitten in het zuiden plus een jungle trek vlakbij Chiang Mai. Wij lagen aan het zwembad eindelijk een beetje bij te bruinen toen zij zich met een luid 'van onderen' in het zwembad stortte, ontzettend ongepast natuurlijk in een dergelijk chique resort!

In iedere stad in Thailand waar toeristen komen worden thaibokswedstrijden georganiseerd. Ze organiseren dan op een avond 5-6 partijen met als hoofdact een buitenlandse bokser tegen een local. Lien en Bart wilden graag het thaiboksen een keer bekijken. Ik ben geen groot fan van vechtsporten, dus mijn natuurlijke neiging om dwars te liggen ging bij deze suggestie opeens erg opspelen. Al klagend over onnodig bloed vergieten slofte ik achter de twee aan naar het boksstadion. Toen ik eenmaal lekker aan de pils zat en de boksring zag werd ik toch wel een klein beetje nieuwsgierig, maar deed mijn best om dit zoveel mogelijk te verbergen. De voorpartijen waren jeugdboksertjes, twee vrouwen en vlieggewichten. Niet iedere partij was even spectaculair, maar wat vooral opviel was dat thaiboksen op een hele respectvolle manier verloopt. De scheidsrechter laat niks uit de hand lopen en de boksers zoeken elkaar na een knock-out direct op zonder verdere agressie. Erg spectaculair was een schitterende knock-out van een bokser die daarna gelijk op een hoekpaal ging staan om zich te laten toejuichen door het publiek. Het pauzenummer was werkelijk hilarisch. Er kwamen zeven boksers in de ring die allemaal een blinddoek omkregen. Toen de bel luidde werden ze losgelaten om blind op elkaar in te slaan, waarbij ze over elkaar struikelden en in het wilde weg maaiden. De hoofdact was een Duitser op leeftijd tegen een ietwat mollig Thais ventje. Wij hadden niet veel vertrouwen in het oude Duitsertje, daar ook zijn warming-up al ietwat te lang duurde. Gedurende de voorpartijen hadden wij de nulhypothese opgesteld dat de bokser met de langste warming-up vaak verloor. De bel luidde en zowaar bleek de Duitser bijzonder lichtvoetig te zijn. Het mollige ventje was veel minder snel, maar deelde wel rake klappen uit. De Duitser had een spectaculaire elleboogstoot die hij een aantal keren bijzonder succesvol uitvoerde. De bokswedstrijd duurde zeker 5-6 ronden en over het algemeen was de Duitser wel aan de winnende hand. Hoppend op zijn beentjes, links, rechts, elleboogstoot, paar klappen incasseren en weer door. Gelukkig werd hij aan het einde door de jury als terechte winnaar aangewezen en verliet hij de ring onder een daverend applaus. De twee mannen gingen daarna nog samen op de foto met allerlei toeristen, thaiboksen bleek een sportieve en respectvolle sport te zijn.

Na Chiang Mai zijn we met Lien doorgegaan naar Bangkok in een comfortabele nachttrein. We waren van tevoren enigszins angstig voor de protesten die daar plaatsvinden, maar voor onze route kwam Bangkok toch wel erg goed uit. Hangover 2 speelt zich af in Bangkok, wel supergaaf om veel plekken uit die film zelf te zien. In het uitgaansdistrict Khao San Road hebben we gelijk een goed avondje beleefd. Er speelde in een kroeg met alleen Thaise mensen (en wij) een live band met een hele foute zanger. De tap had nergens last van, dus wij konden de kelen goed smeren. Wat ons wel opvalt in Thailand is dat het geld opeens een stuk harder gaat. Vietnam en Laos waren spotgoedkoop, Cambodja was redelijk duur (maar zaten we ook in de twee topattracties), maar Thailand is echt belachelijk duur. Biertjes zijn vaak minimaal 1,50 euro en hostels zijn ook niet echt goedkoop. Gelukkig drinken wij hier niet zoveel biertjes (slik), maar het geld vliegt er toch opeens wat harder uit.

Na drie dagen in Bangkok vonden we het wel weer tijd om door te gaan. Op 15 februari hadden wij de full moon party staan, maar op de 11e wilden we al weg uit Bangkok. Daarom besloten op het eiland Ko Tao vlakbij Ko Phan Gan even neer te strijken voor de nodige rust. Het mes sneed aan twee kanten, want Lien vond ons erg gezellig (gek?) en wilde ook graag weer gaan duiken. Ko Tao is een duikerswalhalla, dus ze vergezelde ons daarheen. Ko Tao is erg rustiek en paradijselijk wat niet gezegd kan worden van Kho Phan Gan. Wij gingen naar de beroemde, maandelijkse full moon party op dit compleet door toeristen overlopen eiland. Je ontmoet hier een totaal ander soort toerist dan Vietnam, Cambodja, Laos. Het gaat allemaal veel meer over zuipen, feesten en relaxen dan eerdere bezochte oorden. Op Ko Phan Gan huurden wij twee scootertjes om tweemaal een schitterende dagtrip te maken over het eiland. Het mooie van een eiland is dat je nooit de weg kwijtraakt zolang je vol gas rechtdoor geeft, dus voor deze ouderwetse padvinder is dat ideaal.

Na onze reis beginnen wij allebei aan onze eerste baan. Bart begint op 10 maart bij ABN Amro en ondergetekende op 17 maart bij Marsh & McLennan. Daarom hebben wij besloten na zeven weken cultuur snuiven de laatste twee weken meer te gebruiken voor relaxing. Vanuit Ko Phan Gan gaven wij onszelf de keuze om naar Ko Phi Phi of Ko Lanta te gaan. Het is Ko Phi Phi geworden, potverdorie weer een party-eiland. Je boekt alles op afstand, dus niet altijd kun je goed zien wat voor accommodatie je hebt. Bovendien is Kho Phi Phi zo duur dat de gebruikelijke private rooms er even niet in zitten. Vandaar dat wij nu in een bijzonder krappe 16-persoonskamer slapen in een hostel met een bar. Deze bar draait tot 3 uur 's nachts de muziek zo hard dat het hostel autogordels aan de bedden hebben bevestigd. Mocht je echt voor 3 uur naar bed willen dan kun je jezelf aan het bed vastklikken, zodat je er niet uit wordt getrild.

Gelukkig hebben wij nog wel de energie voor een klein feestje, dus liggen wij er tot nu toe nog niet voor 3 uur in. Gisteren hebben wij een prachtige snorkeltrip gedaan die een volle dag duurde. Het is heerlijk ontnuchteren tussen de visjes en het koraal met een snorkel op je knar. Nog een saillant detail is dat wij inmiddels tweemaal met Chinezen het open water zijn opgegaan, eenmaal in Four Thousand Islands en ook tijdens de snorkeltrip. Bijna alle Chinezen gaan met reddingsvesten en reddingsboeien de strijd aan en spartelen een beetje in het rond. Soms is er een Chineesje zonder vleugeltjes die opeens om hulp gaat roepen (midden op zee), dus ook gisteren hebben wij even moeten bijspringen om een Chinees-zonder-reddingsboei weer veilig naar de boot te escorteren.

Morgen vertrekken wij per bus naar Maleisie. Zoals gezegd gaan wij lekker op stranden chillen, boekjes lezen en bijbruinen. We kunnen inmiddels de sunblock wel wegleggen en zijn overgestapt op een lager factortje. We verblijven +/- 9 dagen in Maleisie. Maleisie is een islamitisch land waar de bierprijzen astronomisch schijnen te zijn, maar gelukkig kunnen wij zeker de komende 6 maanden wel zonder pils. Op 1 of 2 maart naar Singapore voor een weerzien met Jeroen Goldman, dus hopelijk staat er nog een leuke laatste periode in het vooruitzicht!

Wij houden u op de hoogte!

Met vriendelijke groet,

Bastiaan en Bart